* Bankrekening of voetballen ?
In zijn rubriek "de kleppe van Seppe" op donderdag stelt Seppe zich al meerdere weken de interessante vraag "hoe zou het nog zijn met" en dat riep bij mij nog een bijkomende vraag op. Ik ben er mij van bewust dat er in het voetbalwereldje veel zaken gebeuren waarvan we beter geen weet hebben, maar hoe kan het bestaan dat voetballers (en de meesten zullen wel van hun hobby hun beroep hebben gemaakt) soms liever hun bankrekening maandelijks zien aandikken dan op een voetbalveld te staan. Het strafste voorbeeld van de voorbije weken is Zinho Gano die ik wat graag naar SK Beveren had zien komen, maar wellicht te duur was. Van die gast is geweten dat hij bij elke middenmotor in de JPL zijn 10/15 goals per seizoen maakt, maar zelfs bij een in puntennood verkerend Zulte-Waregem (zat (of moest hij er zitten) in de B-kern weg te kwijnen. Nu heb ik in het verleden meermaals geweten dat clubbesturen hun eigen falend aankoopbeleid proberen te redden door spelers die ze per se wilden hebben, maar niet meevallen, naar de B-kern te sturen in de hoop dat ze zelf zouden vragen om hun contract te ontbinden en dus een mannetje minder op de loonlijst. Uiteraard spelen er vaak zaken mee waar we als buitenstaander het raden naar hebben, maar ik ben echt benieuwd welke de ware oorzaak is waarom Gano zo lang werd verbannen, of was het opzet juist om verbannen te worden naar een andere club en nam hij bewust het risico in de B-kern te belanden. Maar hij is zeker niet de enige speler waarvan ik soms denk : "zet desnoods weer een stapje terug man en ga weer voetballen". Erdin Demir bv. is zo iemand die toevallig ook meerdere jaren bij Zulte-Waregem zat (of misschien nog altijd) op een dood spoor zit, terwijl die in een drietal seizoenen bij Waasland-Beveren een zekerheidje was op zijn linkerflank. Ook Colin Coosemans is zo iemand. We vonden het met zijn allen ontzettend jammer dat hij vertrok, maar sinds zijn vertrek heeft die nog nauwelijks (of alleszins onvoldoende lang volgens zijn kwaliteiten) ergens titularis geweest, maar ik zou onze bankrekeningen wel willen ruilen hoor ! Ik heb het in deze voorbeelden bij spelers gehouden die voor onze club hebben gespeeld en het allerstrafste voorbeeld is waarschijnlijk Nicolas Godemeche. De hoog opgeschoten Fransman van op dat moment rond de 30 jaar werd met best wat mooie adelbrieven in Roemenië opgehaald en kreeg een driejarig naar Beverse normen vorstelijk contract omdat hij met Dynamo Boekarest de nodige Europese ervaring had opgedaan, speelde de eerste paar maanden regelmatig, maar kwam mede door een blessure in de B-kern terecht en bleef er, tot wanhoop van het bestuur, tot na afloop van zijn contract. Een goed gespijsde bankrekening of voetballen, voor sommigen is het blijkbaar niet moeilijk kiezen.
FREETHIELSPROKKELS.