In deze reeks wordt telkens een oud-speler van Waasland-of SK Beveren onder de loep genomen. Deze week: Amine Khammas.
Deze Marokkaanse Belg streek in de zomer van 2020 neer op de Freethiel. Amine Khammas werd binnengehaald als écht Genks jeugdproduct. Na alle jeugdreeksen te hebben doorlopen, kreeg hij in Limburg de kans in 2018 om er zijn eerste profcontract te tekenen. Toen op amper 19-jarige leeftijd. Verspreid over een heel seizoen bij KRC Genk verzamelde hij in 15 wedstrijden speelminuten. Als op dat moment nog echte jonkie kan je dat onmogelijk een zwak seizoen noemen. Khammas liet al flitsen van zijn klasse zien. Zijn potentieel was duidelijk zichtbaar.
Toch leek het er in het seizoen 2018-2019 niet naar uit te zien dat Khammas op veel speelminuten moest rekenen in Genk. Hongerig naar kansen besloot de Marokkaanse Belg om op uitleenbasis naar het Nederlandse FC Den Bosch te trekken in de Keuken Kampioen Divisie. In Den Bosch groeide hij uit tot een vaste waarde in de basis. Hij verzamelde er bijna 3.000 speelminuten verspreid over 32 wedstrijden. Daarin gaf hij als linksachter 3 assists en scoorde hij ook 1 keer. Een erg productief seizoen. Misschien wel zijn seizoen van de doorbraak om het te maken bij Genk?
De échte doorbraak bij de Limburgse topclub kwam er niet. In de zomer werd het duidelijk dat Khammas er niet de rol zou krijgen waar hij op gehoopt had. Hij bleef wel in Limburg en trok op uitleenbasis naar Lommel SK. Op dat moment nog altijd een stabiele tweedeklasser. Ook in Lommel was hij een vaste waarde. Geen statistieken wat betreft doelpunten of assists, maar toch was men ruim tevreden over zijn prestaties. Stelselmatig zette hij dus wel degelijk stappen in de juiste richting om het te maken op het allerhoogste niveau. In 2020 is Khammas ook nog altijd maar 21 jaar. Ruim de tijd dus om die stap richting de top te zetten.
In de zomer van 2020 leek het er in eerste instantie nog op dat hij zijn kans bij Genk zou krijgen. Pas eind augustus werd er beslist om Amine Khammas alsnog definitief van de hand te doen. Daar begon zijn avontuur bij Waasland-Beveren. Hij kreeg wat hij wilde: een kans op het allerhoogste niveau. Onder Nicky Hayen groeide hij echter niet uit tot een zekerheid in de basiself. In Beveren ging hij de concurrentie aan met Serge Leuko, Felix Bastians en Andrija Vuckcevic. 4 spelers voor 1 positie. Geen makkelijke opdracht. In totaal mocht hij het shirt van W-B 14 keer aantrekken. De degradatie kon ook hij niet voorkomen. Maar opnieuw naar de tweede klasse wilde Khammas niet. Dus drong een vertrek zich opnieuw op. Deze keer niet in de Benelux. Amine Khammas trok de deur van België achter zich dicht en tekende bij het Cypriotische Apollon Limassol.
In Cyprus groeide hij al snel uit tot een certitude in de verdediging. Zijn talent kon eindelijk botvieren, wat hem zelfs speelminuten op het Europese toneel opleverde in de kwalificatieronde van de Europa League en de groepsfase van de Conference League. In Limassol is het voor Khammas fijn vertoeven. Op professioneel gebied zijn meest succesvolle periode met 61 gespeelde wedstrijden, 1 doelpunt en 6 assists verspreid over 1,5 seizoen.
Ik heb het vertrek van Khammas altijd als jammer aanzien. Zeker gezien zijn potentieel en zijn talent. Zo had hij bij Waasland-Beveren, nu SK Beveren, absoluut kunnen uitgroeien tot een vaste waarde en publiekslieveling om dan langs de grote poort te vertrekken naar een Europese topcompetitie. Dan zie je maar dat het in het voetbal zelden hoopt zoals je verwacht.
DE KLEPPE VAN SEPPE.