Zaterdag feest op De Freethiel, wat er ook mag gebeuren.
Komende zaterdag valt het doek over de Challenger Pro League. Dan weten we wie er definitief naar 1e amateur zakt, maar belangrijker wie de promotie naar de Jupiler Pro League mag vieren. SKB heeft het lot niet meer in eigen handen en moet op puntenverlies bij RWDM rekenen, wil het nog kans maken op de titel. Dan moet geel-blauw ook zelf winnen van Club NXT. Toch mag een mogelijk tegenvallend resultaat geen domper zijn op de feestvreugde.
Als supporter van SK Beveren zijn we dit jaar verwend. Waar het seizoen nog tegenvallend van start ging met een 2 op 9, trokken we snel de scheve situatie recht en deden we quasi een geheel seizoen mee bovenaan het klassement. Eerst zorgde Barry op zichzelf nog voor heel wat doelpunten en voetbalplezier bij de spelers en fans. Later werden daar Dieumerci Mbokani en ook Bruny Nsimba aan toegevoegd. Samen zorgde ze voor 37 van de -beker incluis- meer dan 60 doelpunten. Dat is een behoorlijk aantal wetende dat ook een Lucas Ribeiro Costa betrokken was bij 18 doelpunten.
Dit seizoen werden we overladen met overwinningen. 2 keer 9 op 9, en zelfs een reeks van 18 op 18. Die reeks kan zelfs nog eindigen in een 21 op 21 als we de laatste partij van het seizoen thuis tegen Club NXT winnend afsluiten. Cijfers waar we de voorbije jaren enkel van konden dromen. En dan heb ik het nog niet over de veelvuldige doelpuntenfestijnen die we mochten beleven op de Freethiel maar ook ver daarbuiten. Vraag dat maar aan Lierse, Dender, RSCA Futures en vele anderen. Eéé voor één werden ze opgepeuzeld door geel-blauw. En ook achterin deden we het uitstekend met de 2e beste verdediging van de competitie. Beau Reus bleek na Thierno Barry dé ontdekking van het seizoen. Met hen in onze rangen zitten we gebeiteld voor komend seizoen. In welke reeks dat ook mag zijn.
Niet alleen zijn we dit jaar als supporter verwend, en hebben we prachtige reeksen neergezet. Daarnaast is ook het gevoel bij de modale sympathisant stevig door elkaar geschud. Waar een supporter van geel-blauw bij een 1-0 achterstand of 2-2 enkel dacht aan een kansloze nederlaag, komt die gedachte sinds dit seizoen niet meer bovendrijven in het hoofd van diezelfde persoon. Bij een tegendoelpunt schieten de stressmeters van zowel ploeg als supporter niet meer in het rood. De ploeg recht haar rug wel, denken we dan. En dat is meer wel dan niet het geval. Ook dat is een overwinning.
Wat het einde van de competitie ook mag brengen, ik zal er altijd op terugkijken met een trots gevoel. Trots op geel-blauw. Het doet deugd dat met volle borst te kunnen zeggen.
DE KLEPPE VAN SEPPE.