Dikke merci Seppe!
Voor de meeste websitebezoekers zal het verrassend nieuws zijn, maar voor mij niet. Een tijdje geleden immers bracht Seppe mij op de hoogte dat hij na afloop van het seizoen zou stoppen met de wekelijkse rubriek "Kleppe van Seppe". Een echt afscheid is het niet, want Seppe heeft de bedoeling en uiteraard ook de goedkeuring om niet op wekelijkse, maar eerder onregelmatige basis, met zijn gemakkelijk leesbare voetbalbevindingen, de bezoekers van onze website te vergasten. In zijn "afscheids Kleppe van Seppe" is Seppe gul met bloemetjes voor onze webmaster en ondergetekende, evenals zijn ouders bij wie hij in de beginfase een gewaardeerd klankbord vond om toch maar eens te checken wat ze er van vonden. Het is prettig zulke strelende woorden uit de mond van een jong en ambitieus iemand die niet vies is van een uitdaging, te lezen.
Er is echter in deze maar één iemand die de grootste verdienste toekomt en dat is Seppe zelf. Met Bezig aan een leuke opleiding in de journalistiek op dat moment, zonder veel ervaring, maar met een onstuitbaar enthousiasme, ging hij een jaar of vijf geleden (wat vliegt de tijd vrienden) in op mijn vraag om ons zoals dat gaat "even" uit de nood te helpen. En zoals in de beste relaties kwam van het een het andere, want we kregen niet genoeg van zijn vlotte, soms scherpe, dan weer verhelderende pen. Wat mij in die periode het meest deugd heeft gedaan is dat ik Seppe in die jaren een enorm positieve evolutie heb zien maken in het schrijven van zijn teksten en dat op alle mogelijke vlakken. Dat ik een bescheiden kiezel heb mogen bijdragen aan Seppes journalistieke vorming, schenkt mij een enorme voldoening. Mensen die er geen ervaring mee hebben kunnen zich moeilijk voorstellen hoe lastig het soms kan zijn om iets wat eenvoudig in ons hoofd lijkt, aangenaam leesbaar op papier te zetten, want momenten, omstandigheden, dagen, ze zijn nooit exact hetzelfde.
In naam van onze websitebezoekers hou ik er aan Seppe U ontzettend te bedanken om ons in het verleden op regelmatige basis van prettig leesvoer te voorzien. Het verschafte mij vaak een welgekome kort moment van rust om weer wat inspiratie bij te tanken en er de dag nadien weer in te vliegen. Mocht er overigens iemand onder jullie zich geroepen voelen de leemte van Seppe, geheel of gedeeltelijk op te vullen, we zien jullie interesse graag tegemoet op info@freethielvrienden.be
Ik heb er van genoten Seppe, maar het woord is nu aan U. Ga verder op het ingeslagen pad, want je bent fantastisch bezig!
Van een vriend met bijzonder veel appreciatie.
PVW.
267 keer bedankt.
Het seizoen 2022-2023 zit erop. SK Beveren is dan wel gestrand op de meest ondankbare plaats van het kampioenschap, toch overheerst enkel trots bij het terugkijken op het voorbije jaar. 'Terugkijken op' zal meteen ook het centrale punt van dit artikel omvatten. Vandaag sluit ik het Kleppe van Seppe-hoofdstuk af. Een afscheid is het echter nooit, wel een tot ziens.
We keren terug naar maart 2018. De bezieler van deze website Patrick Van Wesemael contacteert me met de fijne mededeling een door mezelf geschreven stuk over te willen nemen voor de website van De Freethielvrienden. Gevleid geef ik een goedkeurend antwoord, waarop meteen de vraag komt er een vervolg aan te breien. Al snel was de 'Kleppe van Seppe', wederom is Patrick Van Wesemael het brein achter de naam, geboren. In deze rubriek heb ik elke donderdag, en dat 267 weken lang, getracht mijn blik te werpen op onze gemeenschappelijke deler: SK Beveren.
De Kleppe van Seppe veranderde door de jaren heen verschillende keren van gedaante. De ene week was het een jaaroverzicht, op een ander moment was het een veroordelende column over het reilen en zeilen van de club. Ik trok de kleren van een spelersmakelaar aan in de hoop verborgen parels te vinden, dook de archiefboeken in op zoek naar oud-spelers en keek in mijn glazen bol om het aankomende seizoen te voorspellen.
In de afgelopen jaren heb ik in al die schrijfsels ook meermaals de bal misgeslagen. Als het geen compleet van de pot gerukte seizoensvoorspelling was, dan wel een mening waar ik een week later al op terugkwam. Door De Kleppe van Seppe leerde ik dat in voetbal écht alles kan. Van een miraculeuze redding tot een pijnlijke nederlaag in het absolute slot van een wedstrijd. Maar ook binnenskamers kan er veel, zeg maar alles, bij een voetbalclub. Van een juridische storm tot een buitenlandse overname.
Het is nooit windstil geweest. Zoveel is zeker. In de voorbije 5 jaren is SK Beveren de revelatie uit de Jupiler Pro League geweest, de pijnlijke rode lantaarn, het zwarte schaap van het vaderlands voetbal, de (terechte) degradant, en de runner-up in de Challenger Pro League. Als supporter (en blogger) van en voor SK Beveren valt er altijd iets te beleven.
Vandaag sla ik een bladzijde om. Maar dat doe ik niet door de deur volledig te sluiten, ik plaats hoogstens een komma achter deze zin, en zeker geen definitief punt. Met tijd en stond zal ik nog altijd mijn pen bovenhalen op de website van De Freethielvrienden. Graag zelfs. Afscheid nemen is dan ook nooit mijn sterkste vak geweest.
Met mijn laatste (wekelijkse) woorden richt ik mij graag tot een aantal mensen. Eerst en vooral Patrick voor het geven van deze mooie kans. De blijk van vertrouwen in een -op dat moment- student Journalistiek die af en toe iets neerschreef op zijn eigen blog, was niet zonder risico's. Merci om mij het podium te geven waar ik naar zocht. Daarnaast bedank ik ook graag Iris die er altijd voor heeft gezorgd het artikel online te gooien, ook al stuurde ik het af en toe maar last minute door. Ik bedank ook graag mijn familie voor het nalezen van mijn schrijfsels wanneer ik onzeker was, feedback vroeg of gewoon een kritisch oog nodig. En natuurlijk bedank ik jou. Voor het lezen van mijn werk.
Dit is geen creatieve vaarwel, maar een tot ziens!
DE KLEPPE VAN SEPPE.