* Tweemaal te laat en daardoor even zoveel doelen gemist.
SK Beveren heeft zondag na de zware afstraffing in Luik op zaterdag, de samenwerking met zijn hoofdcoach Wim De Decker met onmiddellijke ingang beëindigd. "omwille van de tegenvallende resultaten en het niet halen van de vooropgestelde doelen", luidt de officiële mededeling, maar we vragen ons af of mits een puntendeling in Luik die eveneens waardeloos was geweest, de club tot deze beslissing was over gegaan. Nadat SK Beveren tot voor enkele jaren in de pers wel eens een trainerskerkhof werd genoemd, siert het onze huidige clubverantwoordelijken dat zij alles in het werk stellen om de coach zo lang als mogelijk aan boord te houden en niet na enkele tegenvallende resultaten een supportersreflex tonen en de trainer aan de deur zetten, maar te veel is helaas te veel, zelfs voor iemand die inmiddels een kind van het huis was geworden. Het zou jammer en onterecht zijn om uitsluitend Wim De Decker met alle zonden van Israël te beladen voor dit zwak seizoen, maar net zoals werd nagelaten vroegtijdig in te grijpen bij Nicky Hayen toen het Beverse schip water maakte, maar nog niet helemaal was gezonken, hadden ook nu de clubverantwoordelijken een stuk vroeger de ogen moeten openen voor wat er mis aan het lopen was, versta merkbare verbetering die uitbleef. Meer zelfs, een bestuur dat bij de pinken, had beter wijslijk besloten om na vorig schitterend seizoen waarin, gezien de vele kwaliteit in de ploeg, de kampioenstitel ons nooit mocht ontsnappen, in schoonheid afscheid te nemen van de coach en dan had niemand op dat moment gezichtsverlies hoeven te lijden. Wat mij betreft duurden die onderhandelingen voor een verlengd contract overigens veel te lang, want na 2 jaar samenwerking zou men veronderstellen dat de betrokken partijen inmiddels wisten wat ze aan mekaar hadden.
"Een mentale kwestie", haalde Wim De Decker aan als een van de oorzaken voor dit compleet mislukt seizoen. Het was al een tijdje duidelijk dat de mayonaise tussen de spelers en de coach niet meer pakte. Van wat de ene speeldag meeviel, was de volgende niks meer terug te zien.
Uiteraard is kwaliteit een belangrijke factor en weinigen zullen tegenspreken dat die in dezelfde mate aanwezig is dan vorig seizoen, maar wanneer we na 27 speeldagen moeten vaststellen dat ploegen als Club Luik, Dender, Patro en Deinze beter doen dan SK Beveren, ontstaat de perceptie dat niet het onderste uit de kan werd gehaald. We kunnen Wim ook begrijpen wanneer hij stelt het gevoel te hebben dat de spelers nog achter hem staan, want goed of slecht spelen, iedereen krijgt wel eens zijn kans en raakt die, soms zonder een aanwijsbare oorzaak, ook weer kwijt. Wim lijkt mij evenmin het type dat na een slechte wedstrijd er eens flink op tafel wordt geklopt, alsof zijn best doen al volstaat, maar er is ook nog altijd iets zoals, zijn stinkende best doen. De Decker zegt van zichzelf een winnaarstype te zijn dat niet wil verliezen en die omschrijving hoorde inderdaad bij de voetballer Wim De Decker, maar we zijn er niet van overtuigd dat hij als coach die winnaarsmentaliteit naar zijn spelersgroep kan overbrengen.
Hoe dan ook, als het niet goed draait gaat een trainer aan het experimenteren en die voortdurende positiewissels zijn nefast voor het rendement van een speler. Te veel van onze jongens halen niet het gewenste niveau waarvan we overigens weten dat ze het in zich hebben zoals bv een Ismaheel. Dat is iemand die iets beslissends heeft, maar dat is hij al een tijdje niet meer.
FREETHIELSPROKKELS.