* Van bokkensprongen gesproken.
Begin deze week ontging het mij wie het onfortuinlijke KV Oostende zou vervangen in de Challenger Pro League, maar dat was uiteraard Seraing. Op basis van zijn eindklassement moest Seraing na afloop van dit seizoen SL16 vergezellen naar eerste nationale, maar door het pijnlijk vonnis dat de kustboys dienden te ondergaan, bleef Seraing gespaard van een tweede opeenvolgende degradatie.
Seraing, die naam zal mij nog een tijd lang achtervolgen en herinneren aan iets wat men als supporter eigenlijk liefst zo vlug als mogelijk wil vergeten. De dubbele barragematch met de Luikenaars die 3 jaar geleden onder leiding stonden van Emilio Ferrera, kwamen thuis niet verder dan 1-1 tegen Waasland-Beveren waardoor onze Leeuwen een zeer gunstige uitgangspositie verwierven voor de terugwedstrijd een week later op de Freethiel. Met die 1-1 kwam W-B overigens goed weg, want in het spel moest het zijn meeredere erkennen in een dartel voetballend Seraing. Frey en de onvermijdelijke Georges Mikautadze waren in de tweede helft trefzeker vanop de stip.
Zowat iedereen was er van overtuigd dat Waasland-Beveren een week later dat Luikse varkentje wel even zouden wassen en daar zag het na een kwartier ook naar uit toen opnieuw Frey een penalty kon benutten, maar kort daarna deed alweer Mikautadze zijn duit in het zakje vanop elf meter. Op slag van rust incaseerde W-B de doodsteek na een vrijschop van Seraing (ruststand 1-2). Meteen na de herneming schonk Danel Sinani weer hoop in de Beverse supportersharten, maar in een onwaarschijnlijk slecht laatste halfuur scoorden de bezoekers nog liefst driemaal (eindstand 2-5). Onbegrijpelijk dat W-B met spelers in zijn rangen zoals Jackers, Vukotic, Verstraete, Heymans, Koita, Sinani, Joe Efford, Bertone, Heltne Nilsen, en Frey dit kon overkomen en met als coach Nicky Hayen. Bij de tegenstander was enkel Mikautadze die in de loop van dat seizoen vlotjes de weg naar de netten vond bij Seraing, bekend. Wie ook indruk maakte bij Seraing was Abdel Al Badaoui die later via Spanje nog op de Freethiel belandde, maar ook dat was geen succes. Promoveren is waar men het als voetballer en supporter voor doet, maar of dat altijd een goeie zaak is voor de club, in Seraing weten ze ondertussen dat een verhaal zoals Union dat aan het schrijven is, eerder uitzonderlijk voorkomt. Seraing bleek een eenseizoensvlieg te zijn in de Jupiler Pro League en mag de vingers kruisen dat KVO door zijn financiële problemen degradeerde, of de Luikenaars waren, wie zal het zeggen, in vrije val geraakt.
FREETHIELSPROKKELS.