Zo ongeveer zal het gevoel zijn bij de Beverse fans vanavond omstreeks 22u wanneer de spelers van SK Beveren en Francs Borains de kleedkamers hebben opgezocht en toegegeven, beperkte middelen zorgen nooit lang voor rust in de tent, maar dat het huidige scenario (een onvrvalste kelderkraker) begin november van toepassing zou zijn op SKB, nee daar hadden we geen rekening mee gehouden.
De elfde speeldag is er voor SKB een waarbij reeds enkele tandjes van het mes hinderlijk op de keel staan en sowieso is het in die omstandigheden bijkomend moeilijk presteren. Inderdaad bijkomend, want ook al ligt dat gevoelig, voetballend loopt het voor geen meter bij SK Beveren en zowat alles waar een supporter kan van genieten, ontbreekt. Een goeie verdedigende of aanvallende actie, een knappe individuele inspanning, gewoon een doelpunt, het zijn helaas uitzonderingen en geen regelmaat. Het is niet de bedoeing om de rust in de bestuurskamer te verstoren, maar wel te waarschuwen voor berusting. Als supporter proberen we alle hoeken en kanten af te tasten om uit deze impasse te geraken, mar als enige uitweg lijkt ons de grove borstel zetten in de technische staf om het ergste te voorkomen en ook al zijn we er ons van bewust dat de nieuwkomers in dat geval met hetzelfde materiaal aan de slag moeten. Het bestuur zal dit ongetwijfeld als voorbarig en paniekzaaierij ervaren, maar dat voorbarig is dan ongetwijfeld gebaseerd op het vroege tijtstip in het seizoen en niet op waarneembare progressie van de ploeg. Lokeren begon met pakweg 2 op 18 en aan die dramatische cijfers is SKB nu ook gearriveerd, maar het verschil zit hem in het feit dat de buren hebben geleerd van die slechte start en ingrijpen overbodig was, terwijl bij SKB met de beste wil van de wereld niet de minste sportieve vooruitgang werd geboekt de voorbije weken.
Francs Borains mag dan wel nog 3 punten achterstand hebben op onze Leeuwen, maar op verplaatsing is het onvoorspelbaar. Zo kwam het voor de rust 2 weken geleden bij toenmalig leider Waregem op een 2-0 achterstand, maar het kwam alsnog langszij en zag de 2-3 ophet doelkader stranden. Grote uitblinker toen, maar weet niet of hij thans fit is, was de 22-jarige Marrokkaan Kays Ruiz die zijn opleiding o.a. bij Barcelona en PSG genoot. Een lust voor het oog en ik denk vergelijkbaar qua amusementswaarde met "onze" Lucas Ribeiro Costa.
Hoe zou het trouwens gaan met Limbombe? Ik althans heb geen enkel zicht op zijn herstel en alhoewel dikwijls te horen is dat SKB elke match met 10 begint wanneer hij in de ploeg staat, de voorbije weken had ik steeds de indruk dat we maar met 9 aan een wedstrijd beginnen.
En toch kan een overwinning wonderen doen en wie weet een nieuw begin inluiden. Als supporter is het, ondanks de huidige harde realiteit, onze verdomde plicht daarin te geloven, meer zelfs, de ploeg in die broodnodige metamorfose te begeleiden. Klagen over dat het veel beter moet is ons recht, maar desondanks blijven we de ploeg steunen in haar lastig gevecht.
EVEN WAT VRIJER ADEMEN OF NOG DIEPER IN DE SHIT.